uzak.

Kafamın çok güzel olduğu bir an karşımda kafasını sallayan turuncu köpeğe bakarken kendimi bir Bosch tablosu içinde gibi görüyorum. Belki ahmaklar gemisi. Sanki hayatta öğrendiğimiz her şey bir robot olduğumuzu ispat etmeye yarıyor. Son zamanlarda bu gezegende yaşamaktan hiç hoşnut değilim doğrusu. İnsanlardan daha az hoşlanmaya başladım. İklim ve coğrafyanın üzerimizde olan etkisinden de pek memnun değilim. Umarım bir gün uzaylılar tarafından keşfedilirim. Gerçi bu keşfedilme isteğimin altında yatan grandiyöz hezeyanlı ruh halinin de fakındayım ama işte insan bazen küçük mavi noktayı unutmak istiyor. Dünyayı kendi beyninde oluşturduğu bir sanal gerçeklik olarak görmek istiyor. Özel olmak istiyor. Sevdiği bir yerlerde yaşamak istiyor. Falan.