Dopamin.

Bu sabah fok balıklarıyla oynadığım oyunu aniden keserek kalkıp dışarı çıkmak zorunda kaldım. Öğleden önce günlük sosyallik limitimi yaşlı teyzeler sayesinde doldurmuştum bile. Ama 'bunu da mı yaptın ali rıza'nın kocası görüşmeye geldiğinden öğleden sonra limit aşımı yaşadım. Sabahın 7 buçuğundan beri hiçbir şey konuşmamak için ofisin kapısında bekliyormuş. Hayret doğrusu. Yine de 'Sosyallik limitim doldu başka zaman görüşelim' diyemedim. Çünkü arada, aslında pek de tanımadığım, 'bunu da mı yaptın ali rıza' vardı. Kıyamazdım. İş miş aksırık hapşuruk derken 'uzaydan geldiğine göre yorgun olmalısın' isimli bi şarkı dinledim. Bence çok komikti. İş miş demişken yine aksırıp hapşururken kamyon kepçesiyle arkadaşına şaka yapıp arkadaşının belini kıran bir adamla alakalı bir takım işler yapmam gerekti. Bir de bir kedi evlat edinmeyi düşündüm. Sonra kilim anahtar sözcüğü ile bu yazıyı yazmak üzerine bilgisayar başına geçtim. Kilim desenlerinden uzay gemilerine bağlayacaktım. Ama uzun zaman sonra ilk kez bu kadar sakin olduğumu hissettiğim için anı niyetine bugünümü yazasım geldi.