magnetar.

Mehdi olma ihtimalinden tedirgin olan bir adam bana 'herkes kendi değer yargılarıyla yargılanacak' demişti. Çok mantıklıydı bu. Kendi vicdanımla yargılanmaktaydım hali hazırda ben. Bir gün önce tam kafamın tepesinden gökyüzüne doğru yükseldiğini hissettiğim ipleri savururken hayat başka gözüküyordu gözüme ve biriyle ahşap bir bankta sessizce oturup hiçbir şey yapmadan karşımızdaki ağaca bakarak yalnızca ağacı düşünürken güzel bir anı paylaşıyor gibiydik. Ama güzel bir anı paylaşmanın bazen çok da özel bir anlamı olmayabiliyordu. Düşülmüş bir yanılgı olabiliyordu bu. İnsanın yalnızca bir saniyesine bakıyordu; gözlerini açması, bu yanılgıdan çıkması ve uyanıp da karşısında gördüğü bir kişiye 'bayağı gerçekçisin' demesi.