tepki

M.'nin hapiste olmasına üzüldüğüm bir an aklıma geçmişten bir sahne geldi. Uçsuz bucaksız bir sahildeydik. Nedense her tarafı uğur böcekleri basmıştı. O kadar çok uğur böceği vardı ki sanki gerçek dışı bir ortamdaydık. M. uğur böceklerine çok kızgındı ve ağız dolusu küfürler ediyordu. Onun bu ortamı çok normal karşılayıp küfürler etmesi daha da sürreal bir ortam yaratıyordu benim gözümde. Tek sürreal olmayan şey onun kızgınlığı ve kötü mizacıydı. Kötü biri miydi bilmiyorum ama hoşuma gitmemişti işte. Bir doğa olayı oluyordu orada. Sanki bu olaya verilebilecek tek tepki şaşkınlıkla izlemek olabilirdi. Bilmiyorum. Bir yandan hepimiz benzer şeyler yaşayıp benzer tepkiler veriyorduk ama bir yandan da insan sayısı kadar farklı tepki vardı sanki. Nasıl olabiliyordu bu acaba? Mümkün müydü? Peki ben gerçeklik ile aramdaki bağların zayıflığını ne yapacaktım?

8 Mart

Geçenlerde domuzların parti alanını gören bir ağacın tepesinden çevreye bakınıyordum, çevreyi dinliyor ve kokluyordum. Ama gelen traktör sesi ile tüm duyu organlarımın dikkati bozuldu ve bu işe biraz canım sıkıldı doğrusu. Sonra traktör gözüktü, üstünde bir kadın oturuyordu. Yanımızdan geçerken bana el salladı. "Ağaca bir kuş konmuş" dedi kocaman kahkahaya benzeyen gülümsemesiyle. Ben de ona el salladım gülerek. Kadınların olduğu yerde güvendeydim. Kadınların olduğu yerler temizdi. Güleçti. Saçma sapan hesaplardan biraz daha azadeydi. Tekrar keyiflendim ben de. Kocaman bir nefes aldım. Çevreye bakınmaya onu dinleyip koklamaya geri döndüm.