hatıra.

Çocukken "yağma yağmur yağ kar" diyerek karın yağışını hızlandırdığımı hatırlıyorum.
Ve kar demişken yıllar önce üç dost Selimiye'de bir parkta kartopu oynadığımızı da hatırlıyorum. Başka bir zaman bambaşka bir yerde şelalelerde beliren gökkuşaklarını gördüğümü, onları bir daha göremeyeceğimi düşündüğümü hatırlıyorum. 'Pencereden kar geliyor' çalarken gözleri dolan birini ve onu da bir daha görmeyeceğimi düşündüğümü. Bir de domatese aşık olan adamı hiç unutmuyorum. Bir dostumun sabah saat 4.20'de bana yıldızları gösterişi de aklımdan çıkmıyor ve ayrıca Bach eşliğinde yüzen balık iskeletleri.